
















SUSTAPENAREN EZAUGARRIAK
Gipuzkoako bihotzean, Zizurkilgo herri lasai eta xarmagarrian kokatzen da baserri ikusgarri hau, Aretazpikoa.
Duela gutxi eraikitako etxebizitza honek arkitektura tradizionalaren xarma eta izaera gordetzen ditu, baina eraikuntza-irtenbide modernoenekin uztartuta.
Kalitate goreneko materialak erabiliz eraikia izan da, erosotasuna, funtzionaltasuna eta iraunkortasuna bermatuz. Ondo pentsatutako diseinuak ingurune naturalarekin bat egiten du, etxebizitza eroso eta kalitatezko bat eskaintzen duela ziurtatuz.
Arkitektura Modernoa eta Tradizionala: Jabetza diseinu berritzaile batekin eraiki da, egurra eta harria bezalako material tradizionalak detaile garaikideekin konbinatzen dituena, korten burdinaren erabilera nabarmenduz, estetika paregabea, dotorea eta iraunkorra ematen diona.
Baserriak inguruko landa-eremuaren ikuspegi zoragarriak eskaintzen ditu, Gipuzkoako ingurune berde eta naturalaz gozatzeko aukera paregabea emanez.
Bere kokapen pribilegiatuari esker, paisaia panoramiko zabalak ikusten dira, mendien eta zelaien arteko oreka perfektuan. Lasaitasuna, isiltasuna eta naturaren edertasuna dira leku honen ezaugarri nagusiak, egunerokotik aldendu eta atseden hartzeko gune aparta bilakatuz.
Etxebizitzak hegoaldera begira dagoen terraza zabal bat du, eguzki-argia egun osoan jasotzen duena.
Espazio honek aukera ematen du goiz-goizetik arratsalde amaierara arte eguzkiaz gozatzeko, eta ilunabar ikusgarriez gozatzea ere bada bertako plazerretako bat. Erlaxatzeko gune ezin hobea da, bai eta lagunarteko otordu edo kanpoko bilkuretarako espazio aproposa ere.
Eraikuntzan eskuragarri dauden material onenak erabili dira, kalitate gorena, iraunkortasuna eta energia-eraginkortasuna bermatuz.
Akabera zainduak eta xehetasunekiko arretak etxebizitzari dotoretasuna eta estiloa ematen diote, estetikaren eta funtzionaltasunaren arteko oreka perfektua lortuz. Etxebizitza hau ez da soilik ikusgarria, baizik eta eguneroko erabilerarako erosoa eta eraginkorra ere bada.
Baserria ingurunearekin integratzeko diseinatu da, giro goxo eta atsegina eskainiz, naturaz inguratuta.
Zizurkilgo baserri hau jabetza paregabea da, landa-ingurune pribilegiatu batean etxe moderno bat bilatzen dutenentzat aproposa, leku honek bakarrik eskain ditzakeen luxu, erosotasun eta edertasun natural guztiekin
Historia
Aretazpikoa baserria XVI. mende erdialdean (1547) aipatzen da estreinakoz, baina posible da lehenago ere eraikita egotea, 1391 urtean ospatu zen Zizurkil eta Tolosako hiribilduaren arteko auzotasun aktan parte hartu zuten bizilagunen artean Joan de Araneta eta Pedro de Araneta aurkitzen baitziren. Baserri hau udalerri honetako jatorrizko 20 oinetxeetako bat da, eta ondorioz, armarri heraldikoa edukitzeko eskubidea du. 1733 urtean bere jabeek, Domingo Etxenagusia eta Antonia Olaskoagak, basetxe hau eta erantsita zegoen Legargainen gainean maiorazgo bat sortu zuten euren jabetzen segurtasuna bermatzeko, oinordeko bezala Gabriel Etxenagusia semea izendatu zen, bere ezkontza zela eta. Hori horrela izanda ere, Gabrielek auzitan jardun zuen bere arrebekin herentziaren banaketagatik eta bakoitzaren legitimaren esleipenagatik. Eta urte gutxi batzuen ondoren, herri bertako justiziak bere ondarea bahitu zuen familiak zituen zor kopuru handiari aurre egin ahal izateko (Aretazpikoa, Legargain, Nekola, Zalduzar eta Sarobe basetxeak). 1873an eraikinak kalte handiak izan zituen eremu horretan II. Gerra Karlista bitartean izandako istiluen ondorioz. Etxea errentan jarri ohi zuten jabeek eta hala, 1759 urtean, Ignacio Mendigain kolonoak ondorengo urteko errenta ordaintzen zuen: 8 eta 2 zilarrezko errealeko 56 erreal, 20 gari anega, 16 arto anega, sagar-fruituak uzteko betebeharra maizterrek “beberaje”-rako behar zituztenak kenduta eta intxaur-, hur-, piku-, eta aran-fruituen erdia eta upeltegi, dolare eta atalondoaz erdibana gozatzea. Mende honen amaieran eraikina bitan banatuta zegoen eta alderdi bakoitza bere aldetik jartzen zen errentan, nahiz eta hauen tamaina ezberdina izan (1792 urtean Francisco Trekuk 112 dukat eta 2 kapoiko errenta ordaintzen zuen eta Jose Elolak berriz, 36 dukat eta 2 kapoikoa).
Deskribapena
Baserri barrokoa da, XVII. mendeko bigarren erdian eraikia, arkupedun egitura duena. Oinplano karratuko eraikina da, horma bitarteko batez bi etxebizitzatan bananduta eta bakoitzak bere garapena izan duena. Iparraldeko zatia da gehien aldatu dena eta kareztatutako eta bao soileko harri-hormak ditu. Sarrerako hormak puntu erdiko arkua du harlanduzko itxura duen plakazko estaldura batekin. Ekialdean estalpe moduko eraikin bat erantsi zaio.
Hegoaldeko zatia, hobeto kontserbatuta dago. Bertako hormak bistako adreilu modura ageri dira eta ertzetan zein basoetan harlanduzko lanak ditu. Fatxada honetan argi ikus daiteke eraikuntza hainbat fasetan egin dela. Bere elementurik bereziena, ataripe modura egin zen handitze-lan berantiar bat da (XVIII. mende hasierakoa). Alboetan bi sarrera ditu dobelatutako puntu erdiko arku forman eta beste sarrera bat hegoaldeko fatxadako ekialdeko ertzean. Hau partzialki kontserbatuta dago eta gaur egun sarrera itsua da. Ataripe hau, alboko Aretagoikoa baserriak jatorrian izan zuenaren antzekoa da, eta beheko partean harri-hormekin ixten da. Erdialdea irekita dago argiztapen naturala sar dadin eta goiko itxiera harlanduzko lan finak dituzten bi zutabeen gainean zurkaiztuta dago. Goiko itxierak izaera mistoa du egurrezko egiturarekin eta barnealdean kareztatutako adreilu sendoekin, ahaztu gabe harlanduzko lanak dituzten ertzak. Eraikinaren barne egiturak berrikuntza ugari izan du eta ez da oso interesgarria: 1873an izandako sute baten ondorioz izan daiteke. Solairu bakoitzeko frontalak zapatadun egurrezko zutiko multzo batez eutsita daude. Zutiko hauek teilatupean batzen dira egurrezko ziriak dituzten erdiko eta alboko astazaldien bidez.